Цёця Уладзя... Цёця Уладзя...
Шлях твой жыццёвы – шлях праўдалюба,
Хто аніколі не жыў у суладдзі
З часам, які парушаў правы груба
Вашага мужа – паэта ад Бога,
Сэрцу адзінага і незабыўнага,
Як і той радасці, што было многа
Ў вас пры сустрэчах –
Пеннага шчасця –
Юнага, шчырага, −
Чым не падзелішся з мілай сяброўкаю,
Што засталася ў хаце пад вішнямі...
Цёця Уладзя... Доля нялёгкая,
Толькі гаворым пра гэта мы сцішана:
Як і калісьці, − бо радасці мала
Цёця Уладзя ў жыцці гэтым ведала,
Як і паэт наш Янка Купала,
Рана забіты... Кім? Добра ведама.
|
|
